~ ՋԱՎԱՀԻՐ ԵՂԻԱԶԱՐՅԱՆ

Արմավիրցի ազատամարտիկի համար հաց ճարելը կյանքի խնդիր է դարձել

-Մեր սեղան այնքան փոքր է, որ հերթով ենք հաց ուտում ,-առաջին հայացքից հումոր հիշեցնող այս խոսքերն ավաղ տխուր իրականություն են ,որը լսեցինք բազմազավակ ընտանիքի հայր ,արցախյան ազատամարտիկ Ջոզեֆ Կարապետյանի շուրթերից: Ջոզեֆի ընտանիքն ապրում է ծայրահեղ աղքատ պայմաններում,անգամ քնելու նորմալ պայմաններ չունեն: Որպես մահճակալ ծառայում են չորս քարերը,որոնց վրա տախտակներ են դրել և երկու հոգով են մեկ մահճակալում քնում:Արմավիրի մարզի Մայիսյան համայնքում, Ջոզեֆին բոլորն են ճանաչում:Պատվախնդիր մարդ է ,ուրիշից երբեք չի ուզում,սակայն 8-ը երեխաններին այդ թվում, 6-անչափահաս աղջիկներին սոցալապես անապահով պայմնաններում է մեծացնում:Ամենափոքրը Էլենն է,փոքրիկն ուրախացել էր որ նոր հեռուստացույց ունեն :

-Նրա մեջ լիքը մուլտիկներ կան,-ասաց Էլենը մատնանշելով հեռուստացույցը:

Ջոզեֆն ասում է ,որ սիրով հողագործությամբ կզբաղվեր եթե ոռոգման ջրի խնդիր չունենային: Ի դեպ նշենք որ Մայիսյանում ոռոգման ջիր խնդրից Ջոզեֆը միակ դժգոհողներից չէ: Կարապետյանների ընտանիքի մ իակ եկամուտն ամսական 55 500 դրամ նպաստն է:

-Այս գումարով գոնե կարողանում ենք ցամաք հացի խնդիրը մի կերպ լուծել ,ամսական երկու պարկ 25կգ-ոց ալյուր ենք կարողանում գնել ,-ասաց ընտանիքի հայրը: Ավելի քան 20 տարի է Կարապետյաների ընտանիքն ապրում է կիսամաշ տնակում, որտեղ քամին ազատ մուտք ու ելք ունի իսկ անձրևների ժամանակ տնակն ամբողջովին ցեխի է վերածվում :

-Որպես ազատամարտիկ դեռևս լուսահոգի վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանի օրոք տուն են խոստացել,բայց այսօր վաղն ասելով հուսախաբ են արել,-ասաց Ջոզոֆը :Աշխատանք բազմիցս է փնտրել ,հիմնամակնում օրավարձով շինարարություններ է կատարում ,սակայն ոչ միշտ է հաջողվում աշխատանք ունենալ:Վերջին պաշտոնյան ով Ջոզեֆենց հիշել է 2009թ Արմավիրի փոխմարզպետ Արայիկ Աղաբայանն է եղել:Դրանից հետո ըստ Ջոզեֆի ոչ ոք իրենց գոյության մասին մի օր չի հիշել: Քամու հոսանքների ելք ու մուտքը տնակում փակելու համար Կարապետյանների ըտանիքը տնակի չորս կողմերում քար է շարել:Ի դեպ նշենք որ այս քարերն էլ Ջոզեֆը հանել է ջրհոր փորելուց:

Ավելի քան 100 մետր փոսը Ջոզեֆը ձեռքով է փորել ,նրան օգնել են իր աղջիկ երեխաները:

-Խորքային հոր եմ ուզում հորատեմ ոռոգման խնդիրը լուծելու համար թե չէ որ սպասենք այս տարածքում երբեք էլ ոռոգման խնդիր չեն լուծի:

1հա հողամաս ունեմ,որից մի կերպ 4000քմ ենք կարողանում մշակել,ոռոգման ջուր չունենք ,ոռոգման ցանց կա ,տիրություն անող չկա:Ժամանակին կյանքը հայրենիքի համար վտանգած ազատամարտիկի համար հաց ճարելն այսօր կյանքի խնդիր է դարձել:

-Մեկ օր կուշտ մեկ օր սոված գոյատևում ենք էլի ,-ասաց Ջոզեֆը `հրաժարվելով նկարահանվելուց:

Ասաց ամաչում է ու չի ուզում ուզվորի կարգավիճակում հայտնվողի դերում լինի:

-Սրա համար էինք կռվում հա,որ այսօր մեր երեխաներին սոված ու տկլոր մեծացնենք ,-ասում է <<Արծիվ>> 13 ջոկատում մարտնչած հայ ազատամարտիկը:

Ըստ Ջոզեֆի բազմազավակությունը Հայաստանում այլևս չի խրախուսվում,որի վառ օրինակն իր ընտանիքն է համարում: Վերջին օգնությունը ,որը հիշեց Ջոզեֆը Մայիսյանի համայնքապետի կողմից տրամադրված 15 000դրամի հողի հարկավճարի կտրոնն էր:

-Ես չեմ դիմել ոչ մի օգնության համար,ինքնասիրությունս էլ թույլ չի տա դիմեմ,ուղակի մեր ավագանի տղերքն էին ասել կռված տղա է մի անգամ էլ իրեն օգնենք ու ավագանու նիստով հարց էին բարձրացրել,-պատմեց Ջոզեֆն ավելացնելով որ իրեն կանչել են Մայիսյանի համայնքապետարան ,գնացել է մտածելով գումար կտան մի հարց կլուծի սակայն 15 000 դրամի կտրոն ռն տվել,որի դիմաց ստորագրել են պահանջել ու ճանապարհել:

Մինչ բազմազավակ ընտանիքն ապրում էսոցիալապես ծայրահեղ պայմաններում ,Մայիսյանի համայնքապետն էլ իրեն բավականին բարերար գյուղապետ է զգում լրագրողներին հայտարարելով թե տարեկան 4 միլիոն դրամ համայնքի բյուջեից սոցիալապես անապահով խավին եմ տրամադրում:

Երբ համայնքապետ Եսայի Մովսիսյանից հարցրեցինք Ջոզեֆի մասին ասաց ,-ինքը չի ուզում որ մենք օգնենք իրեն համ էլ ինձանից բռնած սոցանապահով ենք էլի:

Երկարամյա տարիներ Մայիսյանը ղեկավարած այս համայնքապետի հայտարարությունն էլ հաշվի առնելով կարելի է մտածել որ Մայիսյանի ամենաղքատ ընտանիքը <<Խեղճ>> համայնքապետն է :

Ջավահիր Եղիազարյան